Straatnaambordjes in braille in Grave

Initiatiefnemer van de ‘praatplaatjes’ is de 28-jarige informaticastudent Davy Kager. Door zijn visuele beperking is een goede oriëntatie en de juiste weg vinden een hele uitdaging. “Straatnaambordjes kan ik niet lezen, markante herkenningspunten zie ik niet en de GPS op mijn telefoon werkt ook niet altijd vlekkeloos,” legt Davy uit.

En daarom bedacht de inventieve Gravenaar een interessant experiment. Hij raakte geïnspireerd door voelbare straatnaambordjes in wereldsteden als Sydney en New York, maar wilde iets extra’s aan de Graafse variant toevoegen. Daarom werden ze voorzien van een (voelbare) QR-code. 

Onafhankelijkheid

Davy demonstreert hoe het werkt en scant een van de speciale bordjes met zijn smartphone. Een vriendelijke stem klinkt: “Dit is de Trompetterstraat, een brede weg met middenberm waar ook een stoplicht staat. Vlak achter je doemt het stadhuis van Grave op. Aan je rechterhand begint even verderop een lommerrijk stukje Grave.” Davy glundert trots: “Dat is informatie die anders letterlijk aan mijn zicht voorbij zou gaan. En die trouwens ook voor ziende mensen interessant is! Dankzij de praatplaatjes wordt een wandeling voor mij een stuk boeiender en meer ontspannen. Ik kan me beter oriënteren en het zorgt voor meer plezier en onafhankelijkheid.”

Burgemeester Lex Roolvink was direct enthousiast toen Davy met zijn idee bij hem aanklopte: “Het beleven van Grave krijgt hiermee een extra dimensie en het draagt bij aan een betere toegankelijkheid.” De Praatplaatjes zijn een mooi voorbeeld van een concrete invulling van het vorig jaar geratificeerde VN-verdrag inzake gelijke rechten voor mensen met een handicap.

Praktijk

De pilot werd betaald en uitgevoerd door Davy’s werkgever Dedicon, specialist op het gebied van toegankelijke informatie. “Het is een samenwerking gebleken tussen onder andere Dedicon, de gemeente Grave, de Provincie Brabant en printexpert Océ, die de plaatjes geprint heeft” vertelt Bart Vroom, manager externe communicatie bij Dedicon. “We zijn er ruim een half jaar mee bezig geweest en nu ze deeze week daadwerkelijk geplaatst gaan worden, moet blijken of ze in de praktijk ook echt opleveren wat we voor ogen hadden.”

“Ik zie dit experiment als een praatstuk,” voegt Davy daar aan toe. “Ik hoor via www.praatplaatjes.nl graag reacties van andere blinde én ziende inwoners en bezoekers van Grave. Hoe ervaren zij de bordjes? Wat is goed en wat kan beter?” Davy ziet overigens nog veel meer mogelijkheden voor de toekomst. “Het zou bijvoorbeeld geweldig zijn als winkeliers in de stad ook deze bordjes op hun gevel zouden bevestigen. Nog zo’n wens van me. Maar goed, dat is voor later. Wordt vast en zeker vervolgd!”