Ziekteverloop glaucoompatiënten in kaart gebracht

Ook kunnen degenen met een hoog risico beter in de gaten gehouden worden om op tijd in te kunnen grijpen. Ook kan van tevoren bepaald worden welke behandeling het beste aan zal slaan. 

Iedereen kan glaucoom krijgen. Voor kinderen van glaucoompatiënten is dat risico een stuk hoger. Zij kunnen zich het beste regelmatig laten controleren. Maar slechts tien procent van hen zal de oogziekte daadwerkelijk erven. De overgrote meerderheid maakt zich dus een leven lang onnodig zorgen om slechtziend of mogelijk zelfs blind te worden.
  
Het verzamelde DNA van drieduizend in detail beschreven glaucoompatiënten was een belangrijk aspect bij het binnenhalen van een grote Europese subsidie. Daardoor kan er nu daadwerkelijk onderzoek met het verzamelde erfelijk materiaal plaatsvinden.

Onderwerpen van onderzoek

“Er zullen vele toepassingen zijn,” vertelt Nomdo Jansonius, hoogleraar oogheelkunde aan het UMC Groningen. “Behalve het kunnen voorspellen wie wel en wie niet glaucoom zal krijgen, zijn er namelijk ook nog andere onderwerpen van onderzoek. Stamcelonderzoek bijvoorbeeld. Maar ook vanuit de genen proberen te begrijpen hoe glaucoom überhaupt ontstaat. En dat gebruiken om nieuwe therapieën te ontwikkelen. Of zoeken naar omgevingsfactoren die een rol spelen bij glaucoom en onderzoeken waarom de één daar vatbaarder voor is dan de ander: Zo weet iedereen bijvoorbeeld dat roken ongezond is, maar als je rookt en een bepaalde genetische afwijking hebt, dan is het vele malen schadelijker dan wanneer je die afwijking niet hebt. spelen genen daarbij een rol? “

“Er wordt heel hard gewerkt, maar het zal nog jaren duren voordat een en ander als routine de spreekkamer heeft bereikt.”