“Multitekst, voor al je braillewerkzaamheden”, is niet meer
“De feestdagen komen eraan en iedereen gaat weer kaarten versturen. Ik ben dan afhankelijk van een ander om die kaarten te kunnen lezen en daar wilde ik wat aan doen.” vertelde Dennis ten Boske jaren geleden op de website www.mitastimabo.nl. “Door mijn nieuwe service weet iemand die niet kan zien welk plaatje er op de kaart staat en van wie hij is. Dat is veel leuker.”
MultiTekst bood niet alleen teksten in braille, maar verzorgde ook samenvattingen, transcripties en tekstcorrecties. Je kon er braillestickers en een brailleagenda bestellen, en je kon er je brailleboeken opnieuw laten inbinden, en brailleteksten digitaliseren. Maar het is allemaal verleden tijd. Ten Boskes bedrijfje kon het allemaal niet meer behapstukken. “Braillepapier is duur, een brailleprinter ook. Als je een te hoge prijs voor je kaarten vraagt, koopt niemand ze. Dus ik hield er eigenlijk niets aan over”, legt Ten Boske uit.
Toch heeft Ten Boske jaren lang geprobeerd om zijn bedrijfje verder uit te bouwen. Verzekeraars, het UWV, en veel andere instanties sturen hun post nog steeds vaak op papier. Ook vallen er nog met grote regelmaat brochures op de mat. Dan ben je als blinde aangewezen op iemand die de post voor je voorleest. En met alle bezuinigingen op de WMO is dat nog geen sinecure. “Dus kan dat toch ook in braille?”, zo dacht Ten Boske, en ging met de bedrijven in gesprek.
Helaas dachten zijn gesprekspartners er anders over. Het ontbrak ze aan geld, en ook aan goede wil, volgens Ten Boske. “Als ik een vraag per mail stel, krijg ik te horen dat het antwoord op hun website te vinden is. Maar als ik het daar had kunnen vinden, had ik de vraag toch niet per mail hoeven stellen?” Post in braille, er zou een markt voor moeten zijn. Maar als bedrijven en instanties het niet willen, dan houdt het op.
