Meer discriminatiemeldingen handicap

Hoewel deze het leeuwendeel van alle discriminatiemeldingen vormen, wordt op www.ieder1gelijk.nl ook benoemd dat antidiscriminatievoorzieningen (ADV’s) nooit eerder zoveel meldingen ontvingen van mensen met een beperking of chronische ziekte als in 2018. 

Vanaf 2017 is het aantal discriminatiemeldingen op grond van handicap of chronische ziekte toegenomen. De discriminatiecijfers over 2018 tonen aan dat deze stijgende lijn doorzet: Of er daadwerkelijk meer wordt gediscrimineerd of enkel meer wordt gemeld, blijft de vraag. 

596 meldingen uit het rapport betreffen discriminatie van mensen met een beperking of ziekte. Dit is 14% van het totaal. In 2015 en 2016 daalde dit soort meldingen in aantal. Daar tegenover staat de stijgende lijn, die begon in 2017. Vermoedelijk door de ratificatie van het VN-verdrag handicap, dat meer aandacht voor deze vorm van discriminatie genereerde. Vaak in relatie tot collectieve voorzieningen, arbeidsmarkt of werksituaties, zo stelt het Rapport Discriminatiecijfers.

College voor de Rechten van de Mens

Voorbeelden van discriminatie op grond van beperking of ziekte zijn er ook in de praktijk te over, soms gevolgd door een overwinning. Op radar.nl staat dat Examenadviesbureau zich schuldig heeft zich gemaakt aan discriminatie van een man met een visuele beperking die het examen ‘basisdeskundigheid Wet financieel toezicht’ wilde afleggen op de toetslocatie in ’s-Hertogenbosch. Het examenbureau stond de man niet toe om bij het examen hulpmiddelen te gebruiken die hij vanwege zijn visuele beperking nodig heeft. Antidiscriminatiebureau RADAR startte namens de man een klachtenprocedure bij het College voor de Rechten van de Mens, dat oordeelde dat Examenadviesbureau verboden onderscheid op grond van handicap maakte, door niet voldoende te onderzoeken hoe de man bij hen examen zou kunnen doen.

Een ander voorbeeld is de uitspraak over rolstoeltoegankelijkheid die Marc de Hond van hetzelfde College kreeg. Op Facebook meldt hij een gewonnen zaak ‘met mooie gevolgen voor andere mensen met een beperking die graag op vakantie gaan. Vakantieaanbieders mogen iemand met een beperking niet méér laten betalen voor een aangepaste kamer!’ De Hond legt uit hoe het zit: ‘Het boeken van een kamer is namelijk vaak duurder voor mensen die een aangepaste kamer nodig hebben, dan voor mensen zonder handicap. En dat mag niet volgens de wet!’  Hij stapte naar het College voor de Rechten van de Mens, dat oordeelde dat ‘het concern dat het prachtige vakantiepark exploiteert, jegens mij verboden onderscheid heeft  gemaakt op grond van mijn handicap. Zij hadden mij een alternatief moeten aanbieden.’

Geen werk want blind

Onlangs haalde de blinde Marco Elenbaas het nieuws. Hij plaatste een sollicitatiefilmpje op LinkedIn in de hoop daarmee zijn kansen op werk te vergroten. Het filmpje ging viraal en werd massaal gedeeld. In De Gelderlander vertelt hij: “Ik heb verschillende pogingen gedaan om aan werk te komen, maar de enige garantie die ik heb, is dat ik ‘nee’ krijg als ik iets probeer. Ik ben 48, ik ben blind en heb geen hbo-opleiding. Hoe aantrekkelijk ben je dan nog?” 

Minister van Gehandicaptenzaken

Er gloort hoop voor mensen die te maken hebben met discriminatie op grond van handicap of chronische ziekte. ‘Voor het eerst in de geschiedenis kiest Nederland op 17 juni een minister van Gehandicaptenzaken’, belooft KRO/NCRV. Lucille Werner presenteert dan op NPO 1 de live-show 'Minister van Gehandicaptenzaken' waarin de bekendmaking plaats zal vinden. Deze minister komt aan het hoofd te staan van een nieuw op te richten ‘ministerie’, dat opkomt voor de bijna 2 miljoen Nederlanders met een handicap. Voor de gekozen minister ligt het motto al klaar: Werk aan de winkel!