“Mensen met een beperking hebben het zwaar”

Mensen met een chronische ziekte of een beperking, die in zelfquarantaine zijn, hebben het heel zwaar. Zo concludeert Ieder(in), de koepelorganisatie voor mensen met een beperking of chronische ziekte, na eigen onderzoek onder ruim 2000 mensen met een beperking.

Veel ondervraagden begeven zich in een precaire situatie, zo gaven ze aan. Zorg, therapie en medische behandelingen worden vaak (nog) niet hervat, terwijl gebleken is dat bij 37% de lichamelijke conditie is verslechterd en 41% meer last heeft van stress of psychische klachten. En bijna één op de vijf mensen met een beperking of chronische ziekte verkeert in isolatie, vaak door zelfquarantaine.

In een reactie op het onderzoek benadrukt directeur Illya Soffer van Ieder(in) dat het enorm belangrijk is dat  het aantal besmettingen nu snel fors omlaag gaat. “Als dat niet gebeurt, zal het op peil houden van zorg, ondersteuning, en dagbesteding nog moeilijker worden. Bovendien zullen dan steeds meer mensen geen andere optie zien dan in quarantaine te gaan, met alle negatieve gevolgen van dien.”

Volgens Anneke Berkhout, coördinator bij de Oogvereniging, gaan mensen er steeds minder vaak op uit, bang om het coronavirus te krijgen. “De activiteiten vallen weg, isolement dreigt en eenzaamheid ligt op de loer”, zo vertelt ze aan nhnieuws.nl."

Een meerderheid van de ondervraagden gaf ook aan dat men vindt dat de overheid meer moet doen en strenger moet handhaven. 

Nuancering

Overigens verschillen de cijfers niet veel van mensen zonder beperking. Ook bij hen verkeert bijna een op de vijf mensen in isolatie. 

Bovendien blijkt uit reacties op Twitter na een oproep van de Voorste Kamer dat veel mensen met een visuele beperking vinden dat “inclusie betekent: ook delen in de mindere prettige regels.”, en dat dus ook “blinden en slechtzienden hun steentje moeten bijdragen om het coronavirus in te dammen, ook al is het soms zwaar”. Iemand anders stelt: “Een mondkapje is gewoon te dragen, ook als je niets ziet”, en een andere reactie luidt als volgt: “Ik ben Nederlander net als alle andere Nederlanders. En het doet er niet toe of ik blind ben ja dan nee. Gewoon meedoen met iedereen. Inclusie is twee kanten op!”

Het volledige onderzoek van Ieder(in) is hier te vinden.